■ معمار هستی بخش عمومی

دوستش دارم...
بزرگیش را...
سکوتش را...
عظمتش را...
اُبهتش را...
تنهاییش را...
حکمتش را...
صبرش را...
و بودنش عادتیست مثل نفس کشیدن !
...............................................................خدا را میگویم...