■ احساس تنهایی می‌کنم بخش عمومی

خدایا !
من همانم که گاه خندانم،
و گاهی گریان.

گاه شکرگزارم،
و گاهی درحال گله کردن.

گاه بنده ی توام،
و گاهی بنده ی خویش!

خدای همیشگی ام!
من مبتلا به گاه و بی گاههای همواره ام،
بیماری نامتعادل که همیشه به نسخه ی طبیب خویش عمل نمی کند!

اسیر خویشتنم؛
و گاه و بی گاههای اسارت گونه ام مرا در برگرفته است...

معبود آزاده ام!
بندهای گاهها و بی گاههای زندان تنم را... از هم جدا کن!
مرا به آغوش خویش دعوت کن!
که تشنه ترینم به آن...

تمام این گاه و بی گاههای مدامم را،
ببخش...
به حق خدایی همیشه پایدارت!
الهی آمین...?